Wystawa to zbiór refleksji artystek i artystów, związanych z Wydziałem Rzeźby ASP w Warszawie, na temat tytułowego „zawłaszczania". Każda praca przedstawia zupełnie inne oblicze zagadnienia, pokazując jak wiele możliwości przekroczeń się za nim kryje. Dodatkowego znaczenia dodaje tu, trwający na granicy polsko- białoruskiej kryzys humanitarny, do którego nawiązuje plakat i oprawa graficzna wystawy.

Wydarzenie należy do cyklu prezentacji, związanych z badaniem przestrzeni publicznej przez zespół wykładowczyń i wykładowców z Katedry Działań Przestrzennych Wydziału Rzeźby ASP w Warszawie.

Wystawa „Koniec świata też może być ładny" to zbiór obrazów, dotyczących tytułowego końca (końców) świata. Autor wykorzystuje tu motywy zapisane w formie własnych wspomnień i te zapożyczone z kultury masowej, przez „oglądanie". Wspomnienie z wakacji miesza się z wizją nadchodzącej katastrofy i świata, w którym pozostają tylko ślady obecności ludzkiej.

Tytuł wystawy „Prace domowe", w którym zawierają się przyziemne czynności takie jak np. gotowanie, pranie czy sprzątanie odnosi się tutaj do praktyk o charakterze submagicznym. Artyści używając przedmiotów codziennego użytku szukają sposobu na oswojenie przestrzeni domowej lub ugruntowanie swojego pochodzenia.

„Paradoksalnie, życie wciąż zaskakuje mnie, albo i nie" - wystawa dyplomowa Antka Lisowskiego, na której prezentuje obrazy wieńczące jego studia na warszawskiej ASP. Artysta porusza problematykę tożsamości, stawiając pytanie, czy cykl obrazów zróżnicowanych formalnie może być spójny pod względem treści. Praktyka malarska spotyka się z performansem; Lisowski usiłuje nawiązać dialog pomiędzy obiema dziedzinami swojej pracy twórczej. Wcieliwszy się w alter-ego - Zenona Niezgodę, angażuje odbiorców w poszukiwanie sensu w przestrzeni pomiędzy obrazami.

Wyrwa

Dopływ

Przepływ

Przemijanie