Wyrwa

Dopływ

Przepływ

Przemijanie

Wystawa „Nowy grunt” prezentowała prace Andrei Beggio, Federico Caponiego, Michała Chojeckiego, Mikołaja Chylaka, Pawła Dobrowolskiego, Moniki Duliasz, Karoliny Jastrzębskiej, Karoliny Lubaszko, Natalii Łajszczak, Marcina Minasowicza, Pauliny Mirowskiej, Jędrka Owsińskiego, Agnieszki Pasierskiej, Magdy Paszewskiej, Kasi Rysiak, Agnieszki Wach, Błażeja Worsztynowicza, Łukasza Zembatego i Michała Żabko-Potopowicza.

Ekspozycja, która odbyła się w dniach 13-14 marca 2021 roku, pokazywała prace rezydentek i rezydentów Pracowni Wschodniej, którzy łączyli siły, by stworzyć „nowy grunt” dla rozwoju kultury w Warszawie. Prace prezentowały proces przeobrażania starego w nowe, tworząc metaforę solidnych fundamentów dla przestrzeni działań twórczych. W trudnych czasach, kultura potrzebowała, jak podkreślali twórcy, „NOWY GRUNT!”.

Wystawa Zredukowane Pauliny Mirowskiej prezentowała zbiór wizualnych impresji na temat drzew w przestrzeni miejskiej. Prace, powstałe w oparciu o fotografię, instalacje i rzeźbę, ilustrowały różne aspekty ograniczeń narzucanych drzewom przez infrastrukturę. Łączyła je monochromatyczna stylistyka, nadająca realnym obiektom symboliczny charakter. Wystawa trwała od 13 lutego do 27 lutego 2021 roku.

Mijam drzewa ogrodzone, wciśnięte, zalane betonem. Oparte o fasady, wrośnięte w metal. Gałęzie przytulające się do szyb, korzenie wypychające chodniki. Niektóre drzewa rosły dziko na dachach bloków mieszkalnych, we wnękach wystającego gzymsu, na płytach nagrobnych. Inne za kilka lat nabito na ogrodzenie i dołączyły do tych, które od lat z nimi rosły. W Parku Skaryszewskim wiele drzew udekorowanych było odblaskowymi znakami – zaglądałam do internetu by zrozumieć, co się wydarzy. Przy ul. Wiejskiej konary zamknięte były w metalowe dyby. Zastanawiało mnie co się stanie, gdy ich średnica przerosła przewidziany przez ślusarza rozmiar. W niektórych miejscach wisiały, ususzone na ogrodzeniach przypominając trofea myśliwego. Małe, duże, opasłe, stare, młode. Poucinane dla bezpieczeństwa wielkie gałęzie. Prostowane sztucznie konary. Wyznaczone miejsca: "tu rośnij", "osiągnij nie większy rozmiar niż", "wyglądaj ładnie", "nie zrzucaj liści".

Wystawie towarzyszyła publikacja z autorskimi tekstami Krystyny Jędrzejewskiej Szmek, Jasia Kapeli oraz Łukasza Gniadka: https://paulinamirowska.eu/zredukowane-zin/.

Paulina Mirowska

Artystka wizualna i aktywistka. Urodzona w 1987 roku w Warszawie. Absolwentka wydziału Komunikacji Multimedialnej Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu, kierunków Fotografia oraz Grafika i Komunikacja Wizualna. W Pracowni Fotografii na Wydziale Grafiki, warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych pracowała od 2011 roku.

Brała aktywny udział w ramach niezależnych działań, grupowych oraz indywidualnych, łącząc i rozwijając zagadnienia fotografii analogowej, rzeźby, grafiki warsztatowej oraz self- publishingu. Wykorzystując swoją wiedzę, angażowała się społecznie prowadząc wielokierunkowe działania artystyczne. Była współautorką wielu wydarzeń społecznych oraz instalacji.

Była członkinią kolektywu Grupa JEST, Stowarzyszenia Pracownia Wschodnia oraz pracowni sitodrukarskiej PHU Sitex.

paulinamirowska.eu

grupajest.blogspot.com

phusitex.blogspot.com