Maska jest formą nierozerwalnie związaną z kulturą człowieka.
Może być przedmiotem i podmiotem. Modelem ideowym, archetypem, przedłużeniem ciała. Maska jest formą przynależności plemiennej, ten fakt zyskuje nowe znaczenie w czasie trwającej pandemii.
Michał Żabko-Potopowicz prezentuje nam makiety / modele szesnastu masek.
To maski pozbawione swojej funkcji. To rzeźby skupione na frontalnym wyrazie. To formy zbliżające się do sztuki ludowej / art brut, ale wyzerowane białym kolorem.
Te prymitywne i surowe obiekty, są wykonane w skali lekko powiększonego portretu, maski teatralnej, obrzędowej. Każda z rzeźb ma wyjątkowy charakter cech formalnych, które są w pełni otwarte na interpretację.
Cykl powstał w 2007 roku.
